फेरिएका दिनहरूले धेरै कुरा सिकाए, दिनहरू सँगै फेरिने हप्ताहरुले हरेक हप्ता जिन्दगीको नयाँ पाठ सिकाए, महिना बद्लिए र बर्षहरु पनि बद्लिदै गए! बदलिएका बर्षहरुले जीवनको सयौं उतारचढावहरु बिच कसरी आफुलाई खडा गर्ने कसरी तिनीहरुलाई सामना गर्ने भन्ने कुराहरू पनि सिकाए तर को आफ्नो को पराइ र यहाँ…जुन कुराहरु हिजो भए, अस्ति भए, अनि जुन कुराहरुको जबाफ मैले सधैं पाईरहें तर पनि फेरि त्यहि कुरालाई किन खोजी रहन्छु, पर्खी रहन्छु ?
समय सँगै बढ्दै गएको उमेर र दौडँदै गरेको परिस्थिति देख्दा आफैं तमाम पर्छु। मानिसहरू धेरै बदलिएका छन्,समय धेरै बदलिएको छ । कुराहरू आफैमा मोडिएका छन्, अनि भरोसाहरू यसै तोडिएका छन्। साँच्ची, कति अच्चम छ है यो नयाँ सहर। सबैको प्रिय बन्ने चक्करमा एउटा अव्वल मान्छे, औसत मात्र बन्न पुगेछु ! निरन्तर बगिरहने निस्चल नदि जस्तै आज पनि मेरो व्यथाहरु आँसु बनेर यसै बगिरहेछ ।
आज छटपट्टीमा यि नयन निदाउन नसकेको पनि कैयौं रात भइसकेछ्न, मुटु नै फुट्ला जसरी म भित्र गुम्सिएका पीडा र बेदना लाई देखाएर खै कुन समाज सङ रोइदिउ म। यहाँ अर्को पीडा त मलाइ यो समाज ले छोरा बनाइदिएर पो भयो, जिन्दगी देखि थाकिसकेको त होइन तर किन किन कहिलेकाहि जन्दगी देखि विश्राम लिन मन लाग्छ । बितेका बालापनहरू एक-एक गरी सम्झिन्छु, साँच्ची ति बालापनका पलहरू सपना थिए या बिपना थिए है! आजभोली सम्झदा डाकों छोडे्र धुरूधुरू रून मन लाग्छ । अब फेरि कहिले फर्किएलान् र ति दिनहरु?
जिन्दगीका पानाहरु सेतै भए पनि लेखिएका अक्षरहरु कालो भएर नै होला, आजकाल जिन्दगी अध्यारोमा नै कटि रहेको छ । यी पाइलाहरु अगि बड्न पनि गारो मान्छन्, जिन्दगीलाई दुहेर समय बेच्दै छु। अनि अक्सर म भन्छु म संग समय छैन । कहिले काही त यति धेरै समय बेच्छुकी खुद जिन्दगीका लागि समय कम भैदिन्छ ।
सपनामा सजाएका सपना र खुशीका केही पलहरु अनि बिपनामा ओइरिएका ती दुखका बर्खे भेलहरु, यस्तै यस्तै छन् आजकाल जिन्दगिका खडेरीहरु!! आजकाल खुसी दुब्लाउदै गएको छ अनि मन रोगी भएर। रन्थनिएको छ मन सम्हाल्ने प्रयासमा छु…..सम्हाल्ने प्रयासमा छु ।
– लक्ष्मण मगराति…..🌻✍️
