हिजो यहीँ थियो ऊ
आज खाडी पुगेछ
नेपालमै बस्छु भन्थ्यो ऊ
आज रूदैँ नेपाल छोडेछ ।।
मनमा पीडा लुकाएर
बाहिर हाँस्दै थियो
जाने बेला ओठमा
सानाे मुस्कान दिदैँ गयाे ।।
बिरानाे मुलुक काे
नै आफ्नो छ र
पैसाले नै बिग्रायो
यो स्वार्थी संसार ।।
जति पढेपनि
राेजगार नभएसी
हेर, साथी हाे भाेली
हामी पनि बन्नु छ परदेशी ।।
भाैतारिदै ऊ
खाडीतिर पुग्यो
भावनालाई मनमा
राख्दै परदेशी बन्यो ।।
